νεότητα

νεότητα
και νιότη και νιότης, η (ΑΜ νεότης, Μ και νεότη, Α δωρ. και κρητ. τ. νεότας και επικ. τ. νεοίη) [νέος]
1. η ιδιότητα τού νέου, η νεανική ηλικία, τα νιάτα (α. «στην καρδιά μου τη θλιμμένη την νεότητα ευθυμεί», Σολωμ.
β. «ἁ νεότας μοι φίλον, ἄχθος δὲ τὸ γῆρας αἰεί», Ευρ.)
2. (περιλπτ.) το σύνολο τών νεαρών ατόμων και ιδίως αυτών που βρίσκονται σε στρατεύσιμη ηλικία, η νεολαία («η νεότητα κάθε εποχής αλλά και κάθε κοινωνίας έχει τον δικό της τρόπο σκέψης»)
νεοελλ.-μσν.
1. νεανικό σῶμα, νεανική κορμοστασιά
2. φρ. «χάνω τη νιότη μου»
i) πεθαίνω νέος
ii) περνούν αναξιοποίητα τα νεανικά μου χρόνια, χαραμίζονται τα νιάτα μου
μσν.
1. άτομο νεαρής ηλικίας
2. (κατ' επέκτ.) οι χάρες τής νεανικής ηλικίας
3. μτφ. (για την άνοιξη) ξεκίνημα, αρχή
4. (για δέντρα) θαλερά κλαδιά
5. φρ. α) «ἀποκόπτω τὸ ἄνθος (ή τὸ κάλλος) τῆς νεότητος» ή «κόβω τὴ νιότη» — θανατώνω κάποιον σε νεαρή ηλικία
β) «ἀπολλύνω τὸ ἄνθος τῆς νεότητος» ή «στεροῡμαι τὴν νιότην μου» — πεθαίνω νέος
αρχ.
1. ορμή η οποία προσιδιάζει στους νέους, νεανικό θάρρος ή νεανική τόλμη
2. νεανική επιπολαιότητα, ανοησία («νεότης καὶ ἄνοια», Πλάτ.)
3. νεανική υπεροψία («ὀργῇ καὶ νεότητι τρέψας ἑαυτὸν εἰς ἰάμβους, πολλὰ τὸν Σκιπίωνα καθύβρισε», Πλούτ.)
4. ως κύριο όν. Νεότης
η θεά τής εφηβικής ηλικίας
5. (στην Κρήτη ἁ νεότος
συμβούλιο αρχόντων το οποίο εκπροσωπούσε τους νέους.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • νεότητα — η 1. η ιδιότητα του νέου, η νεανική ηλικία, αλλ. τα νιάτα. 2. νεολαία: Λαός που δεν προσέχει τη νεότητα, υποθηκεύει το μέλλον του …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • νεότητα — νεότης youth fem acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • νεότητ' — νεότητα , νεότης youth fem acc sg νεότητι , νεότης youth fem dat sg νεότητε , νεότης youth fem nom/voc/acc dual …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • -τητα — της, ΝΜΑ παραγωγική κατάληξη θηλυκών ουσιαστικών όλων τών περιόδων τής Ελληνικής η οποία ανάγεται στην ΙΕ κατάληξη * tāt (πρβλ. αρχ. ινδ. sarva tāt «ολότητα», αβεστ. haurva tāt «ολότητα», λατ. novi tās «νεότητα»). Τα θηλυκά σε της παράγονται,… …   Dictionary of Greek

  • Τιθωνός — Μυθολογικό πρόσωπο, γιος του Λαομέδοντα και της Στρυμώς, και αδελφός του Πριάμου. Τον ερωτεύτηκε η Ηώς, η θεά της αυγής, και απέκτησαν μαζί τον Μέμνονα. Η Ηώς παρακάλεσε τον Δία να κάνει τον Τ. αθάνατο, αλλά λησμόνησε να του ζητήσει να του… …   Dictionary of Greek

  • ήρα — I Μία από τις θεότητες του ελληνικού δωδεκάθεου, σύζυγος του Δία. Αντιπροσωπεύοντας το πρότυπο της γυναίκας στη συζυγική ζωή, η Ή. ονομαζόταν γαμηλία και ζυγία. Μερικοί μύθοι διηγούνται την κακομεταχείριση της Ή. από τους Σειληνούς και τον… …   Dictionary of Greek

  • Βεάκης, Αιμίλιος — (Πειραιάς 1884 – Αθήνα 1951). Ηθοποιός του θεάτρου, από τους σημαντικότερους του 20ού αι. Μικρός έμεινε ορφανός και μεγάλωσε στα χέρια στοργικών συγγενών του, ενώ νωρίς αισθάνθηκε κλίση προς το θέατρο και τη ζωγραφική. Το 1900, προτού καν… …   Dictionary of Greek

  • Ντιβάλ, Αλεξάντρ — (Alexandre Vincent Pineux Duval, Ρεν 1767 – Παρίσι 1842). Γάλλος θεατρικός συγγραφέας. Ύστερα από μια περιπετειώδη νεότητα βρήκε το αληθινό του πάθος στο θέατρο, στο οποίο αφιέρωσε μια σειρά άρτια θεατρικά έργα, αν και η φλέγουσα επικαιρότητα των …   Dictionary of Greek

  • ADRIANUS — I. ADRIANUS Imperator Roman. qui post vexatos Christianos, morbô aquae intercutis periit. Vitam eius inter ceteros conscripsit Aelius Spartian. Moriens hos versus fudissodicitur; c. 25. Animula, vagula, blandula, Hospes, comesque corporis, Quae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PROMETHEUS — Iapeti et Clymenes fil. teste Poeta. Κούρην δ᾿ Ι᾿άπετος καλλίσφυρον Ω᾿κεανίνην Η᾿γάγετο Κλυμένην, καὶ ὁμὸν λέχος εἰσανέβαινεν, Η῾δὲ οἰ Α῎τλαντα κρατερόφρονα γείνατο παῖδα. Τίκτε δ᾿ ὑπερκύδαντα Μενοὶτιον, ἠδὲ Προμηθέα Ποικίλον, αἰολομῆτιν. Filium… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”